Yalnızlığın Ezgisi Şiiri - Yaşurukı Nağıd

Gökler altında yalnızlığın ezgisini hissediyordum,
Yıldızlarla konuşur, sessizliği dinlerdim.
Rüzgarın hüzünlü şarkısı, içimi üşütürdü,
Gönlümde bir melodi, yalnızlığın nağmesi.

Bir kuş cıvıltısı, uzaklarda kaybolan bir hayal,
Gözlerimde yansıyan sonsuz bir boşluk.
Gökler altında yalnızlığın ezgisini hissediyordum,
Kalbimde çırpınan bir kuş, uçamayan.

Yıldızlarla paylaştım hüzünlerimi,
Ayın ışığında kaybolan düşlerim.
Gecenin sessizliğinde duyduğum çığlık,
Gökler altında yankılandı, yalnızlığın ezgisi.

Uçsuz bucaksız bir boşluk içinde kaybolmuşum,
Gökyüzüyle buluşan duygularım var.
Gökler altında yalnızlığın ezgisini hissediyordum,
Bir serap gibi uzaklarda, yitik bir sevda.