Yaz bittiğinden beri
Şehirlerin evlerine çekilişi
Ruhumu ferahlatıyor
İçimden geçen sokakların boşluğundan
Artık tanıdık geliyor
Işıl ışıl yalnız lambaları sokakların
Kimseyi aydınlatmayan
Ve yanmaya mecbur sadelikte
Gündüz unutulan
Gece avutulan
Şehirleri şehir yapan
Yalnızlığın el feneri
Işıl ışıl yalnız lambaları sokakların
Nereye gitsen yanındadır
Tel tel yürür gider yanından
Otobüsteysen yan cama dayar başını
Ne zaman karanlık olsa canın sıkgın
Kaldır başını göreceksin dimdik ayakta
Işıl ışıl yalnız lambaları sokakların.
Kayıt Tarihi : 14.12.2019 02:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cüneyt Tekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/14/yalnizligin-el-fenerleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!