Yalnızlığın-doruklarında

merhaba efendim siz hiç öldünüz mü?
ben galiba öldüm tarihler sanırsam uç ocaktı
saat bir veya ikiydi bir anda karşımda anne putu belirdi sözleri mermi gibi delip geçti
ağlayarak kaçtım sanki ruhum öldü neyse saçmalıyorum

efendim sız hiç aşık oldunuz mu?
ben sanırım oldum tarihler on iki nisandı iki yıl gibi iki gün sürdü sonra on dördüncü gün aşkı öldü gitmem dediği günün akşamı gitti neyse saçmalıyorum

efendim siz hiç inandınız mı?
ben inandım galiba tarihi hatırlamıyorum ama inanmıştım adı Allah olan tanrıya günde beş vakit vardım yanına daima sonra o da öldü tanrım öldü neyse saçmalıyorum

efendim siz hiç yalnız kaldınız mı?
ben kaldım çünkü sevdiğim her şey öldü