Adımı unuturum adını unutmam.
Bir bahar gününün,
Akşama son adımlarını atan güneş gibisin
Sıcak değilsin,
Yerinde durmuyosun kaçacak gibisin
Sabahın sahip çıktığı sen
Gecelerde benimsin.
Gecelere barışıp gelen
Ay gibisin
Gelişin aydınlatacak heryeri
Heryerde ışık,güzellik,
Nerdeyse güneşe bile gerek kalmayacak
Gündüzlere bile çökecek gibisin
Yıldızlar etrafına doluşuyor
Onlar parlıyor, senin varlığın
Onlar güzel,sen olmasan farkedilmeyecceklr bile
Şimdi seni gecenin en sessiz saatinde
Onlarca yalnızlığın çığlıgıyla bırakıyorum.
Kayıt Tarihi : 27.3.2014 23:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Emin Güneş](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/27/yalnizligin-cigligi-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!