bir zamanlar
benim de vardı
saçlarımı okşayanım
rüzgara saklatıp ellerini
benim de vardı
karışıp gecenin rengine
maviye boyayanım
mora çalan düşlerimi
şimdi,
çok uzak eskilerde kaldı
o tomurcuk kokulu günlerle
hasretin suya düştüğü demler
dalına dalımı kattığım
bir kuru
çalı çırpıymış meğer
o gün bugündür
yalnızlığın çetelesidir tuttuğum
hep kırık aynalarda
ki; sır (r) ına dokunup
alnından öpecek
yüreği bekler…
SON SÖZ KELEBEKLERİN
Syf:31
Kayıt Tarihi : 17.1.2007 00:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
aynalar kırıldıkça mı çoğalır yalnızlıklar yoksa yalnızlıklar çoğalınca mı kırılır aynalar... PROMOSYON: ayna ayna ellere ayna düştü yerlere ayna kurban olayım seni tutan ellere...
özlemin olduğu anlar fırtılar kopar kelam şiir olur dizlerde yansır bizlere beklemek sonsuzluğunda güzel kalmak diyorum.
hep kırık aynalarda
ki; sır (r) ına dokunup
alnından öpecek
yüreği bekler…
...şiirinize tebrikler efendim saygıyla kalınız...Mehmet Karlı
Mürsel Adıgüzel
TÜM YORUMLAR (18)