kalabalıkların geceleri,
yalnızların gündüzüdür;
o vakitte gelir
kalbine hüzünleri.
dokunabilirsen eğer ruhuna;
uçurumun kenarında,
yardım dileyenin elleri gibi
üşütür seni elleri!
sebebi aşk,
sebebi hasrettir belki
ve kederleri sarar
bir sis gibi gözlerini.
ama yalnızlığı hiç tatmadan
sakın sorma yalnızlıklarının sebebini
tek cevap verirler o zaman:
“Ateşi yangın yerindekinden sor;
Serindeki ne bilsin canın çilesini?”
Kayıt Tarihi : 6.4.2019 21:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!