Dünya bile dönüyorken kendi etrafında, İnsanların fırıldak olmasına şaşma ama bil ki başladıkları yere geri dönecekler.
Yalnızlığında demlenmeyen şair aşkı yüreğine, nasıl dokusun, Kalemi kağıda nasıl dokundursun?
Yalnızlığı arkadaş edinemeyen ozan yüreğinin tellerine nasıl dokunsun?
Hadi dokundu diyelim aşkın nakaratlarını nasıl çalabilir ?
Uzaklık mıdır insana gam çektiren yoksa yanı başında duran hasret mi ?
Varlığın mıdır ki ışık saçan? yahut gözlerim midir aydınlık bakan ?
Sahi hangisi acı, hangisi tatlıdır?
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
ÖMER TARHAN TEŞEKKÜR EDERİM GÖNLÜNÜZE SAĞLIK.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta