Yalnızlığın baş köşesine oturmuşsun arkadaşım,
Yerin güzelmiş, sessiz, sakin…
Alıp gidiyor değil mi bu köşe insanı?
Çaprazdan dayamışsın omuzlarını da duvara,
Gözlerin uçsuz bucaksız deryalarda,
Ellerin yelken açmış bir kaşık suya,
Ve kafa bir dünya….
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
