Yalnızlığın Aydınlığı Şiiri - Cemal Öztürk

Yalnızlığımın aydınlığında
Benimle konuşan insanları seviyorum.

Yol boyunca bana da eşlik etsin istiyorum
“Ölümsüzlük Ardındaki Gılgameş”
Bana gideceğim adresi göstersin:
“Gelmişin,geçmişin,geçişin efendisi” Hermes.
Hülyada mı desem rüyada mı yoksa
En zor anımda
En iyi dostum benim Sokrates oldu.
Sosyalizmin taosunu, ütopyasını,
Ondan ödünç bir kitap gibi aldım da okudum
İnsanı bir solukta anlamak ne mümkün
Dinler tarihi bitince, devrimler tarihini…
Tanrı değişti, insan değişti, bir zaman sonra
Musa’nın asası Marks’ın eline geçti.

Ben “konuşan kitapları” severim
Zaman en büyük hatiptir bana
Anlamak anı,Tanrıyı anmaksa eğer
Benim kütüphanem tarihin sayfalarıdır
Emekten başka Mesih tanımam
Çok sesli devrimler tarihinde
Ben bir kültür elçisiyim şimdi.