Yalnızlığın Ayazı Şiiri - Kenan Kerimoğlu

Yalnızlığın ayazı işleniyor ilmek ilmek
Dirayetimin yüreğine
Dizleri titriyor akşamdan kalbimin
Beklenenden bihaber
Gözler buğulu, kirpikler yağmurlu
Riyakarların son durağında
Buz tutmuş kelimeler lal dilimde
Üşür fidelerim vakitsizce
Feryadımın sessiz çığlığıdır
Yanağımdan düşen soğuk damlalar
Ne silen ne de gören oluyor
Gamlı gecelerin ufkunda
Bir kelebeğin ömründe yaşıyor
Umutsuz hasretim
Deliksiz bir neyden çalıyor
Yalnızlığın türküsü
Gaipten sesler işitiyor kulaklarım
Asil baykuşların huzurunda
Gözlerimdeki çaresizlik ırmakları
Akıyor paslı sakalımın ovalarında
Nereye uzatsam nasırlı ellerimi
Kime yalvarsa yorgun dilim
Duy sesimi, anla çığlığımı
Ey yalnızlığın sahibi