Vitrinlere bakıp da mahzun mahzun,
Yanına gidememek var ya,
İşte en büyük yalnızlık.
Tatlı dil, güler yüzmüş,
Geçti o devirler
İndeksi düşük, artık para etmiyor.
Paran var mı paran?
Dostunda var,
Arkadaşında var,
Hatırında...
En hatırlı dostumuz olmuş para,
Açmadığı kapı, girmediği delik yok,
Eğer paran varsa her şeyin var demektir.
Zamanla her şey değerini yitiriyor,
Ama para halâ çok işler bitiriyor.
30.07.2003
İbrahim BayraktarKayıt Tarihi : 11.8.2003 17:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Bayraktar](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/08/11/yalnizligin-arapcasi.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)