Yalnızlığı anlatacak bir kelime var mı?Bilmiyorum.
Benim yolum hep yalnızlığa çıkar,
Geçmişin kırılası elleri yakama yapışır.
Anıları asar beynimin mandallarına.
Ağlayan gözlerimden yaşlar katre katre,
Dökülürken kirpiklerim den.
Rüzgar yanaklarımdaki o bir damlayı,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta