Zinciri kırılmış köleler gibi kaçtı heveslerim
Ellerim titrerken bir başıma karanlığın en dibindeyim
Kapılar kilitlenmiş üstüme bir hayli çaresizim
Anahtarı bulmak istesem de nafile, karanlığın içindeyim.
Bekledim her zaman çıkma ümidiyle aydınlığa
Elini uzatan olmadı hiçbir zaman karanlığıma
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta