Çığlıklarım donup kaldı bi yerde..
Artık söylesem duyan yok
Ve söylemek gelmez içimden..
Yaşadıklarımızdan öğrendiğimiz birşey var..
Hepimizde farklı ya da aynı
Ama şurası kesinki
Herkes anladı bu hayattaki yalnızlığı..
Birşeyler değişiyor ve dönüşüyor..
İnsanlar da..
Sonra gelenler birer birer gidiyor..
İşte bir sen kalıyorsun geriye,
Bir de yalnızlığın..
Kayıt Tarihi : 7.8.2008 12:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Tuğbasızasla](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/07/yalnizligin-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!