Yalnızlığımla Mutlu Olayım

Eskiden böyle değildim,
Yalnızlığımla bile mutlu oluyordum,
Mutluydum çocuklar gibi.
Artık yalnızlığımla mutlu olmak şöyle dursun,
Kalabalıklar bile yüreğimi acıtıyor,
Keyif alamıyorum yaşamaktan.
Değişen ne oldu ki böyle oldu,
Nedenini sormayın bilmiyorum.
Bildiğim bir şey varsa o da şu
Viraneye döndü gönül sarayım,
Onarılmaz yaralar var içimde,
Kanıyor durmadan biteviye,
Ne yapsam dindiremem,
Çabalarım boşunadır biliyorum.
Artık yolun sonuna mı geldim ne
Umutlarımın peşinden gidemiyecekmiyim,
Kendimle alay edip,
Yalnızlığımı dolduramıyacakmıyım
Geceler kabusummu olacak
Bir tatlı sabaha hasret mi kalacağım.
Söz verdim bundan böyle
Takmayacağım kafama yalnızlığı,
Acıtamayacak yüreğimi yalnız geceler,
Nerde sabah orda akşamı edeceğim,
Serseri ruhumun peşinden gidip,
Çılgınlıklar yapacağım,
Belki yine de mutluluk uzak kalacak,
Erişilmezlerim olacak belki de,
Ruhumu huzura erdirmek için,
Bir çıkış yolu arayacağım yine de,
İçime döneceğim zaman zaman,
Kendi elimle onaracağım yaralarımı,
Gelin dostlar,düşmanlar,
Bende neyiniz varsa vereyim,
Yeterki beni bende bırakın,
Yalnızlığımda bile mutlu olayım..