Hep söyledim ve söylemeye devam edeceğim,
Yalnızlığımın içinde senide artık, hiç ama hiç sevmeyeceğim
Sensiz çıktığım bu yolculukta,
Duyguları çalınan bir insandan, yani kendimden bile hiçbir şey beklemeyeceğim
Ben artık gece gündüz demeden yalnızlığımla beraber karanlık sokaklarda yalnız yürüyeceğim
Belki ıslanacağım belki de buz keseceğim
Ne biliyim, belki de o kızgın güneşin altında yanarak yürüyeceğim.
Ama ben hep söyledim ve söylemeye devam edeceğim
Kendimden bile artık bir şey beklemeyeceğim
benden , çaldığın duygularımı paçavraya çevirdiğin için
içindeki nefreti ve ihaneti kendine şiar edindiğin için
ve en kötüsü de, her şeye rağmen en güvendiğim insan sensin dediğim için
Kendimden bile artık nefret edeceğim
Ve ben çıktığım bu yolda, senden uzakta sensiz, yalnızlığımla beraber yürüyeceğim.
Belki işkence çekeceğim, belki de senin için kendimle yüzleşeceğim.
Ama ben, sevgi yağmurunu içinde saklayan,
Umut bulutlarını aramaya sensiz devam edeceğim.
Ve ben bu karanlık sokaklarda yalnız adam olarak yürüyeceğim.
Ümit Karaman
Kayıt Tarihi : 8.3.2019 16:12:00
Ümit Karaman
Kayıt Tarihi : 8.3.2019 16:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!