Bitpazarlarına
düşmüş kitaplara benziyor
yalnızlığımız
kimselerin açıp okumadığı.
Bu çizgiler alnımızda
uzanan bir gün bitimidir belki
belki bir gecenin yarısıdır
yastıklarda, yırtılmış, uykusuz..
Bir şarkının melodisidir belki
dudağımızda kırgın ve yorgun
ya da
sızılı bir şiirin dilsizliğidir
dilimizde...
içimizde sakladığımız acılardan kalan...
Ellerimizde, gri bir hüznün kokusu.
gözlerimizde, bir boşluğun tortusu
yitirdiğimiz benliğimizdir belki
yüreğimizde yalnızlığın korkusu...
Rüzgarın dallara hicran dokuduğu
kapıların kapalı tutulduğu bir ‘neozoik’te
göğümüzü mavi ışıklarla doldurup
kurtarmalıyız beynimizi kuşatan prangalardan
ve yeniden öğrenmeliyiz,
sevgilere sığınmayı
yüreğimizle ısınmayı yeniden
kar demeden kış demeden!
*Neozoik yeryuvarlağının üçüncü zamanı
1980
Nuri CanKayıt Tarihi : 28.1.2007 20:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Mavikanatlarının altına al
Sığınıp kalayım bir sevginin sıcak iklimine
tebrik ederim Nuri bey şiir baştan sona çok güzel ama final bir özet olmuş sanki...
saygılar
TÜM YORUMLAR (1)