Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
O çocuk yürekler keşke hep öyle tertemiz, hiç kötülük düşünmeden öyle hep eskisi gibi pırıl pırıl kalsalar... Hep öyle düşündüğümüz gibi değişmemiş olsalar, hayâl kırıklığına uğratmasalar...
Gönül, onları hep eski o güzel haliyle hatırlayıp, öyle görmek istiyor.
Bu şiiriniz de bunu öyle güzel anlatmış ki sevgili Nimet hanım. Yeter ki o çocuk ellerde olsun çamurlar... Çünkü, büyüklerin ellerine bulaşırsa çamur lekeleri, ömür boyu çıkmaz. (!)
Hayâl kurmak güzeldir. Mutlu eder insanı. Hayâlleriniz hiç bitmesin ve gerçek olsun dilerim. Sevgi ve saygılarımla güzel günler diliyorum. Hâlenur Kor
Tam puan.
Belki kendi yüreğimizde yaşatıp büyümesinden korktuğumuz çocukluğumuz, sevgilinin ya da karşımızdakinin yüreğindeki (varsa) o çocukluğu arıyoruz. Bulamayınca birşeyler yıkılıyor...
Belki 'çamurlu ellerini alnıma koymam' bunun anlatımıydı ve çok güzeldi.
Yüreğinize , kaleminize sağlık sayın Apel....
yüreginize sağlık
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta