Ben senin çocukluğunun ellerini öpüyorum
biraz çamurlu da olsa
korkma tasalanma
alnıma komam
telaşlanma
sen ki şimdi kocaman yetişkin biri
ellerin iri
heybetli boyun posun
sen o sevgilisin o çocuksun
ama ben senin çocuk ellerini tutuyor
boğuyorum öpücüklere
öpüyor öpüyorum
çocuklar çamurla oynamayı çok sever
keşif için her şeye dokunurlar
tıpkı yüreğime dokunduğun gibi
yüreğime dokunduğun gibi
dizlerin de çok kanamıştır
çok düşmüşsündür
olsun çocuk dediğin
düşe kalka büyür
keşke büyümeseydik be küçüğüm
büyüsek de çözülmedi düğüm
nasıl yaşanır
nasıl mutlu olunur
öğrenemedik
bir hayâlden yola çıktı bu şiir
bu gün hava çok güzeldi
balkonda oturdum bir süre
akşam oldu
akşam hüznün yorganını üzerime örttü ya
göz göre göre
yalnız değilmişim gibi yaptım
daldım hayallere
sen gelmişsin kapıyı çalan senmişsin
arka plânda annen
yine de tereddüt içinde
bu saatte kim olabilir
sevincim iki kat olsun diyerek
bilmiyormuş gibi yaptım ya aşk olsun bana
senden başka kime çağrı yaparım ki ben
açtım kapıyı
karşımdaydın
sarılıp öptüm hayalimdeki çocuk ellerini
üst üste defalarca
ben geç kalmış sayılmazdım
çocukluğuna dokundum
çocuk ellerini öptüm
doyasıya
Yüksel Nimet Apel
19/Mart/2011/Cumartesi/Ankara
'Ne çıkar bahtımızda ayrılık varsa yarın'
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 19.3.2011 21:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yani bir çocuk değil, kırık kalbimde gittikçe çoğalan bir çocuk ordusu var. Kimler yok ki bütün o mahzun, çaresiz çocuklar daha iyi bir hayatı hakeden o yavrular; beni hep hüzünlendirmiştir. Yetişkinlerin bilerek veya bilmeyerek yaptıkları hataların kurbanı ve mağduru hep onlar olagelmiştir.Onları sessiz sessiz ağlamaları, inci gözyaşları yıllar boyu içimde en onulmaz yara ve bitmeyen bir keder oldu.Ya da kader kurbanı çocukar diyelim Allah hayırlı evlatlar ve hayırlı ve idrakli ebeveynlerle bundan böyle kimseyi ağlatmasın diyorum.
Gönül, onları hep eski o güzel haliyle hatırlayıp, öyle görmek istiyor.
Bu şiiriniz de bunu öyle güzel anlatmış ki sevgili Nimet hanım. Yeter ki o çocuk ellerde olsun çamurlar... Çünkü, büyüklerin ellerine bulaşırsa çamur lekeleri, ömür boyu çıkmaz. (!)
Hayâl kurmak güzeldir. Mutlu eder insanı. Hayâlleriniz hiç bitmesin ve gerçek olsun dilerim. Sevgi ve saygılarımla güzel günler diliyorum. Hâlenur Kor
Tam puan.
Belki 'çamurlu ellerini alnıma koymam' bunun anlatımıydı ve çok güzeldi.
Yüreğinize , kaleminize sağlık sayın Apel....
TÜM YORUMLAR (3)