Yalnızlığımın Son Adımı...

Yalnızlığımın son adımı,
Gel artık.
Çık bütün merdivenlerimi.
Ağustos böceği yalancılığımdan kurtar beni.
Son adımı attırma bana.
Adımı, kendimi unutturma.
Beni kendimden uzaklaştıran yalnızlığıma eşlik et.
Sen de eri benim gibi.
Mum yanarken erir.
Eriyen kızmı düşerse eline yakar canını.
Düştüğü yerde donuverir, katılaşır hemen.
Kazınsa da bıçakla, iz bırakır.
Aniden düştün kalbime.
Canım yandı.
Dondun kaldın orada.
Bıçakla, hiçbirşeyle kazınmıyorsun.
Her kazıma girişiminde bıçak ve ben eskiyoruz.

Eskiyenlere inatla anılar büyüyor.
Mum, bıçak, anılar, ben böyle sürüp gidecek.
Mum yanar, düşer, canım yanar.
Bıçak mumu kazırken eskidi.
Anılar hep büyüktü, öyle kalacak !
Sen arkana bir kere bile dönmeden gidivereceksin.
Ben yalnızca gidene bakacağım, gelenleri umursamadan...

3 Ocak 2001
BURSA