Yalnızlığımın Sitemi Şiiri - Ahmet Bağadur

yine bir sabah ezanında
gözlerim nazlı.
dayanmaz uykusuzluğa.
yüreğim suskun, ümüdim bitik
ve gönül dargın
dayanamamki sensizliğe.

gelde bir sor halimi
bir kere olsun sen sor.
nasıl olurmuş sensiz seyretmek şafağı
bir kış günü?
gurub kızıl, ateş gibi
güneş bir kız teni kadar sıcak
ama senin kadar nazlı değil.
usul usul da olsa doğuyor.
ama sen ne doğarsın, ne gelirsin
sen ayrılığı,
şafakta gurubu yalnız seyretmenin acısını
nereden bilirsin?

bir sis çöker duman duman
gözlerinide göremez oldum artık.
artık sesin çok uzakta
ta ulaşamıyacağım dorukta
akan bir su
ellerin bir kere tutamadığım gül parçası
içimde tutunca bırakamam korkusu
ne hal eyler beni bilirmisin?

bulutlar kara gene
güvercinler sinmiş yarı ıslak duvar diplerine
gönül güvercin misali
sinecek yer bulamaz.
yarı uykusuz gecelerde
kış günü nazlı seherlerde
çabalarda uçamaz.