Yalnızlığımın şiiri Şiiri - Özdemir Aydın 2

anlatsana sevgili
gönlümün betimsiz telaşesi
düşkün bir aşkın akşam neşesi
içinde susturulmuş amentüler nefesi
gurbet hicranlarının bestemsi menekşesi
anlatsana
hadi anlat
üşüyen düşlerini nasıl sardığımı.
bir kıvılcımında,
ibrahimce nasıl alev alev yandığımı.
zemheri yemiş şafaklarda
kardelenlerimin nasıl süngülendiğini anlat
hadi susma anlat
anlatsana sevgili...

ey yalnızlığımın şiiri
kırık kaburgalarımın kasırgası
namussuz gecelerin kesin hançeri
sen harman oldun da,
ben mi soldurdum buğday tenli mevsimlerini.
sen kadeh oldun da,
ben mi döktüm gözlerindeki dolu şarabı.
en mahrem aşklara oruç tutmak istedin de,
ben mi kırdım sabır taşını.
yağmurdun da,
rüzgâr olup bulutunu mu dağıttım.
hangi kahrına üff dedim...
toz duman gecelerde ocak oldun da,
duman olup tütmedim mi sevgili.
hadi susma anlat
anlatsana sevgili...

ey şahikama düşmüş kar tanesi
gözümden süzülen nar tanesi
köz gönlümün semah hanesi
sen âsûman oldun da,
ben etrafında hare hare dönmedim mi
hadi susma söyle
söyle sevgili
anlatsana sevgili
seni ölümüne sevmedim mi...