Her taraf karanlık için de kaldı sanki
Birden gözlerimi açınca
Etrafına bakıp ta ne olduğunu bilememek
Çok acıydı o saniyeler
Sanki bütün her şey elimden alınmıştı
Ve bana; evet bana sadece yalnızlığım kalmıştı
Sonra bir ses duydum
Beni çağırıyordu sanki ya da bana öyle geldi
Ve bir daha duydum o sesi
O yalnızlığım da ona sarılmamı ve korkmamamı söylüyordu bana
Ben ise çaresiz çırpınıyor
O sese yaklaşmak için her yolu deniyordum
Ve birden yok oldu o ses
Bana tekrar yalnızlığımı, yalnızlığımızı hatırlattı
Ne yazık ki sonunda anlamıştım
O ses yalnızlığımın sesiydi
Ve ben, o yalnızlığım da sadece kendime sarılabilirdim
Kayıt Tarihi : 19.3.2008 23:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)