Bir zaman var, anılarla dolu
Düşlerde bir köşe, kırık dökük
Bir çocuk bakar, gözleriyle üşüyen
Yetim bir kalp, sessizce büyüyen
Karanlıkta bir yıldız sönmüş
Hüzün, yıldızsız gecelerde
Bir sevda, çocukluğun önünden geçmiş
Köhneleşmiş bir zihniyete
Gözlerde umutlar körelmiş
Küçük dünyalar, öksüz rüyalar
Bir zamanlar, neşeyle dolu
Şimdi sessiz, yürekte ağır bir sızı
Yetim bir bakış, sonsuz bir yalnızlık
Göz yaşları düşer, kara topraklara
Birer birer silinir, anılar
Ama bir iz kalır, derin ve eski
Yetim bir yürek, göğsümde
Zaman geçer, yıldızlar parlar
Ama soğuk bir rüzgar eser
Yetimlik, karanlıkta bir yankı
Bu ömrü saran hüzün, sessizliğinde
Memoçilo
Mehmet Ali DemirelKayıt Tarihi : 28.12.2024 14:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!