Her yanım karanlık, dört duvar arasında kalmışım. Bitmeyen, çoğalan bir sis. Kime dert yansam benden beter, diller suskun, kulaklar sağır. Gönlümde aşk saati durmuş, kalbim beklemekten yorulmuş, dilimden düşmeyen eski bir şarkı, Nerdesin...?
Kadınlar zeki, erkekler yeteneklidir. Bir işi yaparken kadınlar dikkatle, erkeklerse düşünerek hareket ederler...
Hayat silgi kullanılmadan yapılan resim sanatı değil midir. Nasipsizlikler boyunları büker. Yükselir bitmeyen eyvahlar! ...Niye, kime, niçin? …Yaşanmamış yıllar, visale ermemiş eller. Gündüzün, gecenin vaktini ikiye katlayan gözyaşları... Göğsümde hissettiğim korkunç acı...Acaba kalbim mi, parçalanıyor? Gönüllere vuran ilk yansımalar...Bizken, sen ben oluverir...Gerçeklik olmadıkça yansımasız...Denizden su çekinceye kadar geçen zamanda aydan aşk dilenebilirsiniz..
Yaralı kuş gibi senin avuçlarının içinde gecenin düşsel ihtişamına sarılmışken, kalbim pıtır pıtır atarken, avucunu beni rahatlatmak için gevşettiğinde, dikkatli olmalısın...
Uçar giderim sonra 'sevgilim seni çok seviyorum, ama yıldızlar kadar uzaksın bana ' diyebilecek bir eksik yanım olmamalısın benim.
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
