Yalnızlığımın Şerefine Şiiri - Hale Usalan

Geceyi seviyorum Hüznümü Yalnızlığımı Ne kadar hatırlatırsa hatırlatsın Bunlarla yüzleşmekten korkmuyorum Karanlığı seviyorum Sevincimi Üzüntümü Hatırlatıyor Ne kadar soğuk ve sessiz olursa olsun Bunlarla savaşmaktan korkmuyorum Gözlerimden yıldızlar kaysa da Susuyorum Geceyi seviyorum Gökyüzü söyleşir durur Şarkılarımı dinler Yıldızlar dans eder gibi eşlik edip durur Belki Belki hüzünlenir bulutlar Kim bilir bu gece belki bu gece de ağlarlar Belki Belki sevinir yıldızlar Daha da parlak olurlar Mehtabı seyrederken Yıldızlara aşık oluyorum Dolunay da dolduruyorum aşk şarabımı Gökyüzünün en kuytu köşesinde içiyorum Yalnızlığımın şerefine Belki yağmur yağar da ıslanırım delice Belki kuşlar şarkı söyler gece gece Bu sessizlik niye Belki şehir güzel parfümünü sıkar yine Parfüm kokusuyla uğurlanırım belki de Toprak güzel kokar sevdiği gelince Sonsuzluğa giderim bu sessizlikte Hale USALAN