Boğar oldu artik, yüreğime köleliğim,
Önce duygularımdan azadliğimi diledim,
Biraz zorlandılar ama!
Her şeye rağmen,
Yine de,beni azad ettiler...
Sonra da kalbimin etrafındaki,
Muhafızları ben azad ettim.
Onlarla kalabalıktım ve anlamlıydım.
Sızlattıkça onları türlü eziyetimle,
Gün geçtikçe insafa gelip
Gücümden de,hükmümden de,
Utanır olmuştum.
Anlaştık.....
Nasipte buraya kadarmış
Yokmuş ötesi dedim
Ve bir badireyle karşılaşmadan
"O"şatafatlı tahtımdan,
Hiç gocunmadan indim.
Ve artık,
Bende yalnızlığımın meclisindeyim....
20:47 04.04.2015
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 4.4.2015 22:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!