Bu yalnızlığımın ilk günüydü,
İlk işim bir ağacın altına oturmak oldu,
Önce semaya doğru bir baktım,
Ardından ucu bucağı olmayan denize doğru daldım........
Sonra sigaramdan bir nefes aldım,
Ardından bir nefes daha,
Derken uzun uzun düşündüm,
Hep seni hayal ettim durdum....
Hatırlıyormusun?
Nasılda bakardın gözlerimin içine,
Kimbilir adeta ağlarcasına yada adımı sayıklarcasına...
Şuan belkide alıştım yokluğuna,
Nede olsa yoksun artık yanımda,
Çaresiz bir o kadar kimsesizdim artık....
Ben dünyada bir seni sevdim,
Sahte dediğin aşkını değil ki,
Ama bitti artık yoksun yanımda...
Düşlediğin herşey yalanmış anlasana,
Ben hayallerimin kurbanı olmuşum aslında,
Artık yaşamak kime,niye sen yoksan yanımda,
Bir sen vardın aklımda gerisi kimin umrunda......
Kayıt Tarihi : 25.2.2008 09:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
karadeniz_fırtınası 23,02,2008 cumartesi 13:15
yalnızlık allaha mahsusturr siz beni tanımaz sınız belkı ama ben hıc yalnız kalmadım çünki beni sevdıgım hayalı ;dusuncesi hiç yalnız bırakmadı :bırakmazda hatta ölüsü bile bırakmazz ee tabii bende :)))))))bis cok sevıos tapıorus umarım sızde bulursunuz oylee :)))))))))
TÜM YORUMLAR (1)