O kadar yalnızdım ki,
Paylaşmak için yalnızlığı,
Paylaşıp parçalayabilmek,
Parçalayıp yokedebilmek için
YALNIZLIĞIMI
Arayıp durdum hep arkadaşımı.
Her arayışım hüsran, her hüsranım acı,
Parçalanansa kalbim oldu.
Sonra tek tek topladım,
Dağılan herbir parçamı.
Yanımda bulduğum dostum
Yine yalnızlığım oldu.
Kabul ettim onu öylesine,
Hiç sırt çevirmedi yüzüme.
Gülümseyerek sardı kalbimi,
Güç kattı gücüme.
O kadar çok sevdim ki,
YALNIZLIĞIMI.
Kayıt Tarihi : 2.1.2005 14:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yine yalnızlığım oldu.
Kabul ettim onu öylesine,
Hiç sırt çevirmedi yüzüme.
Gülümseyerek sardı kalbimi,
Güç kattı gücüme.
O kadar çok sevdim ki,
YALNIZLIĞIMI.
Sahtekar bir düğnyada yaşarken, en gerçekçi dost yalnızlıktır. Kutlarım.
Mehmet Nacar
TÜM YORUMLAR (1)