Yalnızlığımı içiyorum Şiiri - Derya Avşar

Yalnızlığımı içiyorum

Sırtımda dost bildiklerimin
hancer izlerini gizlerken;
kendimi yapayalnız, kıyılara vurmuş,
kırık dökük bir sal gibi buldum
bir deniz kenarında...
İçimde hırçın dalgalar çoğalarak
bir tokat gibi yüzüme çarpıyor,
yaşanmış hayal kırıklıklarımı...
Ayaklarıma batan çakıl taşları gibi,
Batıyor dilinizden dökülen sözler...
Zehirli sarmaşıklar gibi,
Dört bir yanımı sarmış,
sahte gülücüklerin ihanet sunan yüzleri...
Derin boşlukların dibinde,
Umutsuzluğa kucak açmış,
yalnızlığımı içiyorum...
Zihnimde büyüyen ihaneti kurşunluyorum!
Asla iyileşmeyecek olan yaralarıma,
kurşun sıkıyorum...
İçimde ölenlerin sayısı belli değil...
Yüreğimde toplu mezarlar şehri kurdum.
Allah rızası için,
okunacak bir Fatiha-nız bile olmasın...
20 Ağustos 2024
Derya Avşar