Samimiyet istiyorum artık,
boğuldum dili süslü; ama yürekleri kadar boş insanlardan..
Kendimi ne kadar uzaklarına atsam da,
Yine de dili yüreğinden büyük bir vefasızın girdabında buluyorum..
Ve daha derin kazıyorum..
Yüzlerini hatırlamak bile istemediğim tüm;
İki yüzlülerle geçirilmiş zamanımın çukurunu...
Onları zamanada.. ben; kendi içime de gömülüyorum...
Onlar mümkün olan her eli tutup; adına sevgi diyorlar,
Ben ise sevgide; mümkün olmayan herşeye sırtımı dönüp;
Adına yalnızlık diyorum.
Sevgiler ayağa düştüğünden bu yana...
El üstünde tuttuğum yalnızlığımı daha çok seviyorum...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta