Yalnızlığımı bir ben bilirim, Birde kara ...

Ben,
Baharı yarım yaşarım,
Çabuk filizlenir çiçeklerim.
Irmaklarım coşar,
Çağlar içimde…

Kuşlar kanat çırpar oradan oraya,
Ansızın düşen kırağının ardından,
Hazan kucaklar,
Gönül bahçemi…

Benim kışlarım uzun yaşar,
Karlar yağar,
Bedenim üzerine.
Ayazlar vurur,
Sızlayan yüreğimi…

Kaynayan bir volkan gibi,
İçim alev alev kavrulurken,
Özlem sarıp sarmalar beni…

Ben üşürüm,
Aşk üşür içimde…

Ben aşkımı,
Yalnız yaşarım.
Gelen yabancıdır,
Gözleri aşina…

Yaşadığım kısa mutluluklardan,
Kalbimde dinmez bir acı kalır…

Ben sevgimi,
Şiir gibi yaşarım,
Yüreğim ateş gibi yanar,
Arzular alevlenir içimde…

Uykusuz ve yalnız geceler,
Kalır bana.
Yalnızlığımı bir ben bilirim,
Bir de yıldızlar…

Ben;
Sevdamı zamansız yaşarım.
Her biten aşk,
Hasret çiçeği eker,
Gönül bahçeme…

Yüreğimde bulutlar dolaşır,
Gözlerimde yağmurlar…

Ben umutları yarına bırakırım,
Bugün yüzüme gülmeyen kader,
Yarın gülecek derim nedensizce…

Avuçlarımdaki umutlarımsa,
Aydınlığın arkasından,
Karanlığı getirir bana…

Yalnızlığımı bir ben bilirim,
Bir de karanlık…

Ben eceli erken yaşarım,
Dilim susar,
Yüreğim kanar,
Gözlerim anlatır…

Kalemim yazar.
Ben bir aşk uğruna,
Ömrümü tüketirim…

Biten aşkın ardından,
Yüreğim kan ağlasa da,
Gözlerim yalanı öğrenemez asla…

Yalan gülücükler saçsam da etrafıma,
Şiirlerim yalanı okutmaz asla…

Bunu bir ben bilirim,
Bir de şiirlerim…

Özlediğim gülümseyişini,
Hayal ettiğim kokusunu,
Kurduğum hayalleri,
Aşkı için yaşarken öldüğümü,
Sevdiğim hiç bilmez…

Ben ölsem de senin için,
Aşk ölmez yaşar,
Başka bir bedende,
Başka bir şekilde sevdiğim…