Bilmezler yalnız yasamayanlar, yalnız yaşayanların halini
Gecenin zifir karanlığında nasıl korku verir sessizlik insana;
İnsan nasıl konuşur kendisiyle; bir de odanın duvarlarıyla
Nasıl koşar aynalara, birde köpek havlamasıyla pencereye
insan bir cana hasrettir konuşmak için bir de yudum suya,
Bilmezler yalnız olmayanlar, kalabalıkta çektiğim yalnızlığı.
Halil ÇOLAK 07.03.2010
ANKARA
Kayıt Tarihi : 7.3.2010 09:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!