Yalnızlığımdaki Sensizlik Şiiri - Gül Ubay

azad ettiğim yalnızlığım,
bir tek o sadık kalır bana.
benden önce çıkar merdivenleri,
bekler beni kapıda...
birlikte yakarız sigara...
sonra bir sigaraa...bir sigara daha...
peşi sıra girer içeri,sensizliğin...
hoşgeldin yalnızlığıma sevgilim...
beni soruyorsun bana,
tanımıyorum diyorum.
senden sonra hiç karşılaşmadık.
bir yudum sohbet ediyoruz...
'üç vakte kadar' diye başlayan
fallara kapıyoruz aşkımızı...
bir fısıltıyla başlayıp,kasırgaya dönerken özlemin...
ateşler içinde kalıyorum.
geçmişimi, geleceğe taşıyan güçlü bir acı,
damarlarıma zerk edilen en büyük günah oluyorsun...
ve cehennemin akıntısı galip geliyor...
vazgeçilmezim, tutkum oluyorsun.
hayalin bile sarhoş ederken beni,
bir çığlık gibi doğuyorsun sessizliğe...
acı ve özlem eşit olarak dağılırken geceye
hoşçakal bile demeden kapıyı çarpıp gidiyorsun...
ve, ben...
kim olduğumla kim olacağım arasında yol alırken,
bakakalıyorum ardından..
güle güle sevgilim..
sık sık gel yalnızlığıma...