Yalnızlığımda Sevdim Şiiri - Veyis Veyis

Bir meçhulde kaybolmuşum,
Meçhullerde yürüyor,arıyorum hayatı.
Bazen rüzgar olup kasırgaları koparıyorum,
Bazen de eksik olmuyor,
Ayazlar dumanlı başımda.

Uçurumlardan düşerken,
Hangi dallarıma tutunuyorsam kırıldı.

Kuşlarla sevdamı gönderdiysem de,
Kahpece tuzaklara düşürülüyorlar.

Hangi taşı sıktıysam,
Yollarıma kuruldu.
Dağlarda dolaştıkça özgürlüğün adıyla,
Dumanlarına büründü,
Yollarında koşarken pusular kuruluyor.

Sevdalanırken bir güzel ceylana,
Uzaklarda,ağlamalı seraplarda kalıyor.

Hani içtiğim o mekanım var ya,
Yine oralarda sensizliğine içiyorum,
Yalnızken yalnızlığıma içiyorum

Sarhoşum,
Şimdi hangi karakolda sabahlarım,
Hangi hücreleri yakıp yıkarım sana olan sevgimle.