Gece örttü karanlığını üzerime,
Uyku da vermedi katıksız hapsine,
Seni de yanaştırmadı kalan düşlerime,
Bıraktı beni bomboş dört duvar arasına.
Yalnızlık bazen iyidir dinlemezsin başkasını,
Yalan koymaz kulağına karanlık sessizlikler,
Seversin, sevgin yüreğinde kalır kendi saflığıyla,
Kirletemez onu başkasının dedikleri.
Kimi sevdin kime inandın hiç düşündün mü?
Verdiğin emek oldu mu hiç kendine sordun mu?
Başkaları yanındayken yalnızlığı seçtin,
Belki de senin için en doğrusu buydu.
Ellerime başka el uzanıyor hayır diyemediğim,
Sevmesem de zamana tek başıma yenildiğim,
Bir şarkı ki artık hiç dinlemediğim,
Kapıda bekleyip geldiğinde sevineceğim.
Yalnızlığıma kadehler kalkıyor bu akşam,
Bir uyku çöküyor gözlerime daha yeni tanıştım.
Belki unutulur bir mevsim daha,
Bu gece son kez gözyaşlarıma yaslandım.
31/03/2004
Ufuk ÇobanKayıt Tarihi : 6.12.2005 19:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)