Ellerinin dokunuşu özgürlüğüm,
Dudakların öpücükleri umudum.
Yalnızlığın karanlığına sığınmışken,
Seninle yeniden doğar, hayat bulurum.
Bir sürgün gibi hissediyorum kendimi,
Yabancı topraklara düşmüşüm gibi.
Ama senin ellerin, senin dudakların,
Bana ait bir liman, bir sığınak gibi.
Yapayalnızlık içinde sürdürdüğüm hayat,
Senin varlığınla anlam kazanıyorum.
Her gün seni bekleyerek, umut taşıyarak,
Yalnızlığıma meydan okuyorum.
Kayıt Tarihi : 15.6.2023 17:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!