Yalnızlığıma düşer yokluğun
içer ruhumu zifiri geceler
gözlerimin ucunda şehirler ağlar
nehirleri düğümledim efkarımla
yalnızlığın baygın kokusu kaldı içimde
sana bir gül bırakmıştım çizdiğim son resimde...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla