akşam alacası indi mahalleye
yoksulluğunu bindi gökyüzüne
ucuza bağışlanan kömür isi dumanı
sanrıların geçtiği anda sular çekildi
yalnızlığıma eş gecedir
bu yıpratan şehirden uzaklaşmalıyım
geren toprağa düşmenin tam zamanı
gürültü patırtıdan bıkmadınız mı dost
tanrıların temsilcisi olduklarını sanan
yalnızlığıma değişilmez öcüdür
güneşin ışığı her yere girse de yaren
buraya zor girer öyle zaman olur ki
ışığı yere düşmez isin sisin pisinden
karınların doymaz olduğu toplumda
yalnızlığıma düşen acıdır
221209denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 22.12.2009 23:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!