Bugün yalnızlığımın bilmem kaçıncı günü,
Çektiğim sancı ve çile reva mıdır bana?
Hayret ediyorum insanlığa ,yaşamına,
Tekim, yalnızım ama aklım başım yarın da.
Ağlıyorum, tabi size belli etmiyorum,
Gülüyorum, çünkü içimde yaşıyorum.
Kimse tanımaz beni bu yabancı şehirde,
Belli etmem kimseciklere yaram derinde.
Kimisi teselliye geliyor da kim bilir?
Bazı şeyler katmak istiyor bana belki de.
Olmuyor işte yabancı bırak, sağ olasın,
Hayatın ve yaşantın benim gibi olmasın.
Kim ister söyle, böyle kadere razı olmak?
Bazısı çıkar öylesine belki evet der.
Öyle de göründüğü gibi değil muhterem,
Dışarı dan her şey cennet de bize cehennem.
Her şeyin başında da olduğu gibi şükür ,
Yine diyelim her şeyden önce buna şükür.
Tanrım görüyorsun işitiyorsun bunları,
Ne olur gör de, al bizden bu karanlıkları.
...
Onur Yiğiter
Kayıt Tarihi : 6.1.2019 00:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!