Yalnızlığıma Şiiri - Mehmet Akif Ocakdan

yalnızlığımın diğeri
adı roman buzinski
ilham kaynağımdır
boğazıma sıralanan cümleleri
size anlatır
aniden yatağımdan kaldırır
şiirler yazdırır
bu gece mor çiçekli
meyhanelerde rakıdır
sabahları yarı sarhoş
geceleri alkolik
onun cebinde
yettiği kadar viski
benim elimde
uykusuz kahvelerim
huzur bu değil
zannettiğim kadarıyla
ne dili var ne dini
tartışmalar uzar
sabah ışıkları boyunca
okkalı küfürler savurur
zamansız yalnızlığıma
düşüncelerim bir kadın..
her parçası aydan
isteğim zamanı bükelim
sonsuzluğa uçalım
iflah olmayacağım
söyle bana buzinski
ne yapmak istiyorsun?
beni neden uyutmuyorsun?
sorular ve dizeler kaldı elimde buzinski
bazen öyle küçülüyor
öyle daralıyorum ki..
-alıştığım her insan gibi-
ne zaman terkedeceksiniz beni?