Ne yapsam aklımda hep sen varsın.
Umursamaz tavırlar takınsam da boynumu büküp ağlasam da.
Sevmeyişine yürek dağlasam da..
Hep Sen varsın her zaman aklımda..
Geceleri kapı sesiyle irkilir yüreğim..
Sevgiden yoksun perişan halim...
Rüzgardan duyulmaz ılık nefesim..
Yüreğim umutsuz, Sevgilerdeyim...
Adım adım yürüdüm yollar da ...
Sokaklar da, caddeler de, parklar da..
Ne Zaman içerlesem kendi kendime..
Hep Ağlarım Sessizce Odalarda..
Ağladım, Kadere Darılıp Yürek Dağladım..
Sevilmediğim halde Hep; Aşkın, Sızılarıyla yandım..
Ve ben yıldızların mehtaba bakışında kaldım.. Çünkü yalnızdım...
Yalnızdım dedim ya, Yalnız Değildim aslında...
Farkına Varamadım, Benle olan rüzgar fısıltısının..
Gözlerimin , kimseyi umursamadan benim için çarpan kalbimin...
Ellerimin, Her düştüğümde Dimdik durmayı sağladığım ayaklarımın...
Ve daha nicelerinin farkına varamadım işte...
Böylelikle kendimi de, hayatı da, hep hoyrat yaşadım..
Kayıt Tarihi : 3.8.2023 18:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!