Yalınlığımın ürkek sesi,
Mantığımın ilk nefesi,
Boyun eğmememin 24 telli kafesi,
Somutluğumun dokunsal keskinliği,
Yalnızlığım benim...
Çocuksu sesimle okuduğum şiir gibi,
Dinini mahremiyet sayar gibi,
Yarına kalmaya mecali kalmamış gibi,
Karaları bağladığım
Yalnızlığım benim...
Kedere eş bulduğum,
Birliktelikleri sokak sokak sorduğum,
Beynimi mekanik bilimle yorup
Kalbimi kullanmayı unuttuğum
Yalnızlığım benim...
Yalnızlığım benim; benim olanın o, onun olanın ben olduğum....
Kayıt Tarihi : 4.11.2010 18:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!