Yalnızlığım Şiiri - Hüseyin Alan

Köhneliğin esintisinde duygular
Hisler kapalı,gezintide azap
Üst üste yığınak yapmış tasalar
Esarette sevgi,esarette yalnızlık

Zaman acıyan yara
Sürgün yaşıyor umutlar
Bakışlarda karadelik
Yutuyor ne varsa

Balçığa batırılmış düşünce
Düşler soğuk, yürek kara
Göklerde sırlı bir kavga
Perdeliyor mavi geceyi

İnlesin saatler gamla
Buğulansın akan yaşlar
İçsin sevgiyi bağır
Boğulsun yalnızlık

Dirilsin kızıl şafakta uyku
Son bulsun teklik
Susasın benlik birliğe
Kavuşsun,zamanıdır;
Kavuşmakta yalnızlık...