çıkmaz sokaklarda kalakalmışım
hüzünler kaplamış her bir yanımı...
ölümden daha acı
ayrılıktan beter
umarsızlıklarla büyüyor gözlerim...
bir garip duyguyla doluyum
anlatımı güç...
biliyorum aşk değil bu! ..
aşk böyle olur mu?
aşk “çoğalmak” demektir oysa
bense yalnızlıklar içinde
tükeniyorum.
yalnızlığımın asumanları anlamsız
kumsaldaki dalgalar sakin
limandaki gemilerim bomboş
sandallarım ırmaklarda küreksiz
ve sessiz
güneşin hançerlediği ufuk
kızıla boyanmış, kanıyor...
yanıyorum! ....
hicranın girdabında kaybolup.
bir ahtapotun kollarında
boğuluyorum...
Kayıt Tarihi : 11.7.2004 22:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bir ahtapotun kollarında
boğuluyorum...'
...benzer hisleri yaşadığımız bir gerçek, fakat inandırmak zor ya...git de anlat, anlatabilirsen...ancak siz benden daha farli ve etkileyici olarak anlatmışsınız hocam...( ben de boğuluyorum....yasaklarla... ) sizi kutluyorum
bir ahtapotun kollarında
boğuluyorum...
boğucu yalnızlık
Birazdan kar örter sehrin üstünü!!!
M. Akif Inan
Hocam, siirinizdeki ifade o kadar güzel ki sanki o ahtapotun kollari okuyanin bogazina kadar uzaniyor geliyor... Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (6)