Yalnızlığım
Avuçlarım içinde
Bilemiyorum nereye koyacağımı
Bunu yaşamakta varmış anlaşılan
Dünya da denilen şu cihanda,
Hayat dedik
Oysa ki
Her gün ölmekmiş kader
Sevince,
Sevilmekse sizlere ömür,
Meğerse
Bizden çoktan teğet geçmiş,
Biz hala hayal kuralım
Rüyalarımız siyah beyaz olsun,
Ben benden gitmişim
Sana
Varmak şurada dursun,
Sormuyorum bile
Hangi diyardasın,
Adı gurbet
Vuslata çok uzak
Sıla hicrana mekan
Bana olmuş bir anavatan
Koskocaman bir yalan,
İple çektiğim her gün
Güneşe küskün gibi
Neticesi
Kendi içimde kaybolmuşum
Benden bir hayır yok artık
Ne sana ne de bana,
Demek ki
Daha çok
Çekeceklerim varmış
Benim benimle
İçimde
Tek başıma...
* Berlin, 06.02.2025 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 6.2.2025 11:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan yalnız değildir, kendini öyle anar
Vesvese ve virtlerle, sadece içi yanar
Sönmeyince ateşi, bir yangın varmış sanar
Baş edemem duygusu, ümitsizliğe kanar
Yalnız değildir insan, Rabbi her an yanında
Şahdamarından yakın, dolaşıyor kanında
Aman Allah’ım dersen, yetişir O, anında
Yanında bulur insan, Hakk’ı zor zamanında
Nefis ile şeytanda, boş bırakmaz insanı
Her bir duygu insanla, sevgi bekler nisanı
Birde özlemleri var, bulsa bile doksanı
Asla ümidi kesmez, arar bulur noksanı
Yalnız değildir insan, seninle içinde, sen
Beraberce yaşayıp, didişirsiniz bazen
Bazen bir şey anlatır, vakit, geç veya erken
Bazende rüyalarda… Mutluydun uyanırken
Evet, yalnız mı insan… İkna etmedim mi ben
AHMET ARSLAN HADİMİ….100225
Tşkler sağ olun.. var olun.. esenlikler
TÜM YORUMLAR (1)