Yalnızligim Şiiri - Samira Samiraninsiiri

Yalnızlığın karanlığı sarar beni,
sessiz bir çığlık içimde, sözcükler tükenmiş.
Sözlerin kelimelerini yitirdim;
yüreğim suskun şimdi,
büyük bir ıssızlık yankılanır içimde.

Kalabalıklar, sanki sadece bir gölge gibi,
yalnızlığımın yanında küçük kalır,
akşamlar akıp giden zaman gibi zifirî.
Zemheri
Nasıl kayıp,
nasıl kederli,
nasıl bir başıma.

Gözyaşlarım toprağı suluyor,
geceler yüzüme duvak,
binlerce keder içimde.
Kim anlar ki kimin kederini?
Kim dinlemek ister,
ya da kim anlatmak ister ki?
Hangi yürekler bakar bu karanlık içinde?

Belki de yeniden yazılabilir,
kader dediğimiz yolculuğumuz.
Ne bana yazılacak yeni bir kader,
ne de yeni bir kader yolunda yürüyecek gücüm var artık.
Ama şimdi sessizliğin şairiyim,
yalnızlıkların,
keder ve kasvet var
Samira ….