Yalnızlığım Şiiri - Zülfü Kılıç

YALNIZLIĞIM

Ömrümün sebebi yüreği yaralım
Uğruna acılar çeksem de fark eder
Çünkü sen gülünce mevsimler bahar olurdu
Gönlümün serinliğine sözülünce nefesin
Yüreğimde çiçekler açardı
Bir bebek gibi
Sevginle beni kalbinde büyütürken
Gözlerim gözlerinde hayat buluyordu
Ey ellerini tutmaya kıyamadığım
Yüreği yaralım
Şimdi senden uzakta
Her şey öylesine belirsiz ki
Sen diye başlayan cümlelerde
Seni anlatacak kelime bulamıyorum
Dilim sus pus lal oluyor
Biliyorum belki İmkansız ama
Bir mucize olur diye
Gezdiğin sokaklarda seni arıyorum
Muhabbetle adının geçtiği sohbetlerde
Sanki seninle konuşuyorum
Sevgi ile başını okşadığın çocukları
Severek teselli oluyorum
Sensiz yarım kalmışlığımla
Geçse de ömrümün baharı yazı
İkimizinde susup
Sadece gözlerimizin konuştuğu yerde
Bir gün gelirsin diye seni bekliyorum

ZÜLFÜ KILIÇ