Bir ceviz kabuğunu geçmezken boyu
En paralel evrenleri yutacak kadar büyük
Uzayın en kara deliğinden kara
En parlak yıldızından aydınlık
Ne üçgene benzer ne daireye
Geometri dilinden de pek anlamaz
Şekli abuk subuk
Çocukluğumun çocukluk arkadaşı
Ben yaş aldıkça yaş almayan
Nem tutmayan paslanmayan
Yeşermeyen solmayan
Ağlayamamaktan
Gözleri donuk
Bir cümleye yetecek sözü yok
Noktaları virgülleri silinmiş bir roman gibi
Okunmaz, anlaşılmaz
Karmakarışık…
Kayıt Tarihi : 14.2.2021 13:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!