Yalnızlığım Şiiri - Neşe Önen

gemileri limanda
terk denizlerin,
minik dalgalara çarparak
yosun kokusu gelir
sahiline kumsallarin
izbe dağlarin
gölgesinde,
deniz de olmasa
olmasa çekilmez
yoksulluğu buralarin

alip başini gitsen
gidebildiğince ötelere,
yildizlar arkanda
gecelerin,
ihanet etmediğini
görürsün,
küstürmediysen eğer
öylesine vefa yüklü,
öyküleri bitmez
denize yolculuklarin

savrulur rüzgarda
darmadağin saçlari,
teninde balik kokusu
sarmaladiğin,
gözlerini gözlerine dik
hüznü farkedeceksin,
yalnizliğina alişik sularin,
ellerini tutup yeminler ettiysen
sonsuza dek bekler seni,
sevgilisi deniz kizlarin.

temkinli ol yine de
elveda demesi zor onlara,
gönlü buruk kalir
arkandan aglasirlar sonra,
dayanamaz denizler kraliçesi
ask acisina,
sakin, aman
sakin gücendirme kraliçeyi,
korkunç bir firtinanin ortasinda
sahipsiz kalirsin ansizin.

ellerini açip gökyüzüne
dua et bir gün batimi,
efsaneler ege adalarindan
usulca yanina yaklasirsa,
herodot’un ismini fisilda
sarkilardir, iste o an
kulaginda uguldayan
ve de
deniz kahramanlarina
selam gönderme zamani,
balikçi aglarini çekerken
yirtilan parmaklarda
nasirdir kalinca,
bilmedigimiz nice yasam drami

isik zerrecikleri
su damlaciklariyla
gizli gizli sevisirse,
tenini islatmaya deger
masmavi pembeliginde,
dudaginda türkü
sarap sisesi elinde,
yalnizligini haykir
sadece,
deniz dinler seni
sükunetle, sessizce.